beugels. het vreselijkste stukje kunstmatig werk dat je in je mond hebben kan. lastig, irritant en vooral... pijnlijk. laten we beginnen bij de befaamde blokbeugel. niet heel bekend als je het vergelijkt met een slotjesbeugel. het was mijn start. 1e, 2e klas ongeveer. beugel in beugel uit. ik was vastbesloten het stukje walgelijke plastic goed te dragen zodat ik er snel af zou zijn. en dat is gelukt. elke keer dat je at moest het ding uitgespuugd worden in een bakje waarbij de mensen die naast je zaten schijnbaar ongemerkt de andere kant uitkeken. het was en is en blijft smerig... toen ik eindelijk van het ding af was was het feest, maar niet voor lang. de slotjesbeugel kwam om de hoek kijken, met elastiekjes die zorgden dat je voor 5 dagen niks hards meer eten kon. steeds een draadje dikker, steeds je tanden ietsje rechter. laten we het ook maar niet hebben over de afspraken die door mij tot nu toe iets van 4x al zijn vergeten... tja, en nu zijn we aan het afronden, hoelang nog? geen flauw idee. alleen dat we aan het afronden zijn weet ik, en dat is al een hele troost. ooit vierkante elastiekjes in je mond gehad? tot 4 punten verbonden en in vorm gehouden. nog even volhouden meid, ik weet wat het is om een beugel te hebben. maar wat ik me nu serieus afvraag is of het wel echt nodig is. je hebt het ding, als je mij bent, een jaar. meeste mensen een jaar of 3-6. in die tijd zijn een heleboel foto's verpest door zilveren glimmertjes die licht terugkaatsten en een rare vervormde mond. leer er maar eens mee leven. en het zorgt daarnaast ook voor de nodige pijn. heel fijn. nou zou je denken, je leeft lang genoeg, maar het verpest toch nog even wat, maar dan héb je ook wat. precies. het is hoe je het bekijkt. maar leuk zal het nooit zijn.
groetjes Jimmy
Geen opmerkingen:
Een reactie posten