ik kijk omhoog. probeer hard te fietsen, maar de wind houd me tegen. de hagel word uit de lucht gestrooid alsof het muisjes zijn. alleen witte, de blauwe zijn weg. alsof de wolken die liever zelf hielden. ik probeer nog een keer mijn tempo omhoog te krijgen. harder, steeds maar harder.
ik denk terug aan het moment dat ik gebeld werd. het is fijn. en goed. ik kijk dankbaar naar boven. dank u God. dank u wel. ze zijn gezond, maken het goed. de witte muisjes zijn even stil. ik geniet van het uitzicht, ook al zie ik het elke dag. vandaag is alles anders. alles mooi. witte muisjes, blauwe regen, ik neem nog een ademteug. bijna bovenaan de heuvel ben ik nu. dankbaar, gelukkig ben ik. de tranen van een uur geleden staan nog in mijn geheugen geprint. dank u wel. dank u wel...
ik zie de grijze regenwolken, boven mij is het wit. de wolken vervagen naar onderen toe. het regent daar, heel hard. het zijn tranen van geluk die door mijn hart stromen. alleen geluk. puur geluk. ik zet nog even door en kom thuis. een levend broertje, een gezonde moeder. dit zijn momenten om nooit te vergeten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten